on the dark

Elleri ruhunu arar
Ya da ustaca oynar
Karanlık beynini kemirir
İçindeki öz ışık
kırmızıyla tırmalar duvarlarını

Boşunadır...

Balçıktan beton tutmuş derinin altı
Ne ruh çıkar ne ışık
Küflü yosun bağlamış nefes deliklerini
Ne oksijen girer
Ne karbon çıkar
Ondaki gerçek
Açlıktan kokan kırmızıdır

Asla doyamayan